Ooit was het een ballingsoord voor Britse boeven, maar zij hadden het slechter kunnen treffen. Sydney is een van ’s werelds meeslependste metropolen, die je zomaar een week zoet houdt. Van Harbour Bridge tot Bondi Beach: voor elke dag een idee.
Maandag
Onder de zeilen
Hét icoon van Sydney is het Opera House – zelfs wie hier nooit is geweest herkent die scherp tegen de strakblauwe hemel afstekende spierwitte zeilen. Minder bekend is de bizarre ontstaansgeschiedenis van het markante gebouw, waarvoor destijds een ontwerpwedstrijd werd uitgeschreven. Een ruwe schets van de onbekende Deense architect Jørn Utzon verdween in de prullenbak, maar juryvoorzitter Eero Aarnio vistte hem eruit en wist dat het de winnaar was. Eén probleem maar: het ontwerp was schier onuitvoerbaar en de bouw duurde geen vier maar zestien jaar. Utzon verliet de bouwput met slaande ruzie en zag zijn levenswerk nooit in voltooide toestand. Dat tragische verhaal en nog veel meer hoor en zie je tijdens een rondleiding onder de zeilen van het Opera House. Vergeet niet om erna nog even langs de kassa te lopen – want geen bezoek aan Sydney is compleet zonder een opera of concert in het Opera House.
Dinsdag
Eilandhoppen
Wonderlijk laconiek zijn de Sydneysiders over de natuurlijke schoonheid die hen omringt. Het lijkt wel alsof ze het niet zien, die grootste natuurlijke haven ter wereld vol kleine eilandjes en stille baaitjes en omzoomd door groene parken vol palmbomen. De Sydney Harbour is de grootste troef van deze wereldstad en de beste manier om die te zien is vanaf het water. Boek nou niet zo’n veel te duredinner cruise voor toeristen, maar stap gewoon op een veerboot en voor een paar dollar zie je de Harbour Bridge van onder of het Opera House van voren. Voor een paar dollar meer vaar je per flitsferry naar het fiere forteiland Fort Denison en naar het onbewoonde Shark Island, een romantische plek voor een panoramische picknick. Of haak aan op een van de tours van The Harbour Trust naar het voormalige gevangeniseiland Goat Island of het groene Cockatoo Island vol bedreigde beestjes.
Woensdag
Lekker langzaam
Een van de mooiste tripjes voert per veerboot naar Manly, helemaal aan de overkant bij North Head, de kaap die samen met South Head de natuurlijke afsluiting vormt van Sydneys beschutte baai. ‘Seven miles from the city, but a thousand miles from care,’ ofwel: hier ben je even helemaal weg van het stadsgewoel. Manly is wel degelijk onderdeel van een miljoenenstad, maar voelt als een zonovergoten kustdorpje waar het leven lekker langzaam zijn gangetje gaat. Niet één maar twee fijne zandstranden om uit te kiezen: dat aan de baai is stil met hooguit een handvol zonnebadende zielen plus uitzicht op Sydneys skyline, een slenterwandelingetje over The Corso brengt je bij het strand aan de oceaankant vol shaggy surferboys en gebronsde beachbabes. Lang lunchen, zorgeloos zonnebakken, blijven plakken en wie weet spot je Manly’s schattigste bewoners: een paar dozijn bedreigde kleine pinguïns die na zonsondergang vanuit de baai terug naar hun holletjes waggelen.
Donderdag
In quarantaine
Elke Australiër kent het, toeristen komen er zelden: het notoire quarantainestation op de noordkaap. In een niet eens zo ver verleden meerde ieder schip met bestemming Sydney hier aan, want geelzucht, lepra en cholera lagen op de loer en daarom moesten alle opvarenden veertig dagen in quarantaine. Wie ziek bleek had weinig kans om er levend vandaan te komen – naar verluidt waren hier legio geesten rond – maar anders waren de omstandigheden heus niet slecht. De passagiers, veelal verse immigranten, zagen hun gedwongen verblijf als gratis vakantie; driemaal daags een maaltijd, een idyllisch zandstrand voor de deur, entertainment alom en af en toe een uitstap met zeezicht. Pas in 1984 ging het quarantainestation dicht en onlangs werden de houten barakken gerestaureerd en heropend als designhotel met museum, spa en toprestaurant. Dagtrippers doen een rondleiding en lunchen in het ketelhuis, alleen hotelgasten mogen vrijelijk ronddwalen tussen de historische gebouwen op het uitgestrekte terrein.
Vrijdag
Fish & chips
Zesenzestig baaien telt Sydney Harbour en misschien wel de mooiste daarvan is Watsons Bay. Bij de eerste aanblik vanaf de veerboot ben je verkocht: een baai als uit een prentenboek met lodderig dobberende plezierbootjes, een halvemaanvormig goudgeel zandstrand, exotische pijn- en palmbomen en een dorpje met vissershuisjes en koloniale kerkjes. Haal op de pier een portie fish & chips bij Doyles, peuzel die op in het gras tussen de regenboogparkietjes en eet een ijsje op het terras van het Watsons Bay Hotel. De baaizijde is romantisch, de zeezijde spectaculair: The Gap is een duizelingwekkend hoge kliftop met panoramaplatform, waar busladingen vol Japanners en Koreanen worden uitgeladen voor een vliegensvlug fotomoment. Hiervandaan slingeren wandelpaden langs de grillige rotskust in beide richtingen: noordwaarts via Camp Cove en Lady Beach naar South Head en zuidwaarts via Vaucluse en Shark Beach naar Rose Bay. Nog ontspannener zal een dagje Sydney niet snel worden.
Zaterdag
Beautiful Bondi
In tegenstelling tot Manly Beach of Watsons Bay is Bondi niet bereikbaar per veerboot, maar er is een nog mooiere manier om er te komen: pak de bus naar Coogee en volg de Eastern Beaches Coastal Walkway. De vijf kilometer is te doen in drie uur, maar trek er een dag voor uit en je hebt tijd voor een ontbijt van bacon & eggs in Coogee, koffie met een taartje in Gordons Bay, een verfrissende duik in een zoutwaterzwembad, een luie lunch met zilte zeebries in Bronte en uitbuiken op Tamarama Beach – ook wel Glamarama genoemd omdat het strand vol celebrity’s ligt. De panorama’s worden steeds spectaculairder, maar Mackenzies Point slaat alles: het uitzicht op Bondi Bay kan zo op een schilderijtje. Trap op het eindpunt de wandelschoenen uit (gympen of slippers volstaan trouwens ook) en drink met je tenen in het brandend zand bij zonsondergang een ijskoude Bondi Blonde op Bondi Beach. Cheers.
Zondag
Blauwe bergen
De Blue Mountains zijn niet echt blauw en eigenlijk ook geen bergen, vraag dat ter plekke maar na, maar wél genoteerd op de Werelderfgoedlijst én sinds mensenheugenis de gedroomde zomerse uitstap voor de city folk van Sydney. Als daar de temperatuur oploopt tot het kookpunt, komen ze hier uitblazen in de frisse berglucht met bijbehorende breedbeeldpanorama’s. Katoomba is de ‘hoofdstad’ van de Blue Mountains met prima restaurants, knusse cafés, antiekwinkels en galeries en het koloniale hotel The Carrington, een wonderlijke teletijdmachine met een art-decogevel van glas-in-lood, krakende parketvloeren en een nostalgische champagnebar. Scenic World is een soort natuur-Efteling met kabelbanen, een bergtreintje en souvenirwinkels, maar echt mooi wordt het pas in de échte natuur. De beroemdste attractie zijn de Drie Gezusters, drie negenhonderd meter hoge kalkstenen rotspunten. Daar is het nog een drukke boel, maar zet een paar stappen in willekeurige richting en je komt geen kip meer tegen.